نخستین اجتماعی که آدمی در آن بار می آید تا زیستن در جامعه بشری و همیاری و همزیستی با انسانهای دیگر را به اقتضای فطرت بشری فراگیرد، خانواده است، یعنی نخستین هسته پیدایش اجتماع چون جامعه بشری را به پیکری واحد تشبیه کنیم، خانواده را می توانیم نخستین سلول پدیدآورنده آن بدانیم.
خانواده از ابتدای تاریخ تاکنون به عنون اصلی‌ترین نهاد اجتماعی، زیربنای جوامع و خاستگاه فرهنگ‌ها، تمدن‌ها و تاریخ بشر بوده است. پرداختن به این بنای مقدس و بنیادین و هدایت آن به جایگاه واقعی اش، همواره سبب اصلاح خانواده بزرگ انسانی و غفلت از آن، موجب دور شدن بشر از حیات حقیقی و سقوط به ورطه نابودی بوده است.
دین مبین اسلام به عنوان مکتبی انسان‌ساز، بیشترین توجه را به والایی خانواده دارد. از این رو، این نهاد مقدس را کانون تربیت می‌شمرد.
قرآن کریم ، با تعبیری جالب توجه ، شکر والدین را در کنار شکر خداوند قرار داده و با یک فعل، سپاسگزاری نسبت به خداوند و والدین را دستور میدهد: " اَنِ اشْکُرْلِی وِ لِوالِدَیْکَ" مرا و پدر و مادرتان را سپاسگزارید. لقمان - آیه 14
روز خانواده و تکریم از بازنشستگان که به حق دستاوردهای کنونی جامعه سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی جامعه را مرهون سخت کوشی و تلاش بی دریغ آن پیشکسوتان می دانیم ، صمیمانه تبریک می گویم و امید دارم در سایه حق تعالی و سعی و تلاش فرزندان شما عزیزان شاهد پیشرفت روزافزون کشور باشیم.
نیره پیروزبخت