انسان بدون چوب چه می کرد؟
تنها در سال 2015، ما انسان ها 310 میلیون متر مکعب چوب نرم و 130 میلیون متر مکعب چوب سخت مصرف کرده ایم. و با وجود ساخت و ساز ساختمان های چوبی 18 طبقه، عطش برای چوب هر روز در حال افزایش است. تنوع بسیار زیاد انواع چوب و این حقیقت که همه کشورها امکان تولید تمام انواع آن را ندارند، تجارت جهانی چوب را به کسب و کاری بسیار بزرگ و ضروری تبدیل کرده است. اما همه چوب ها – و همین طور سیاست های واردات – شبیه به هم نیستند و این موضوع تجارت مرزی را به یک چالش تبدیل کرده است. در این میان، طیفی از استانداردهای ایزو به کمک می آیند.
کمیته فنی ISO/TC 165 متشکل از متخصصان 60 کشور دنیا، مجموعه ای از استانداردهای بین المللی را تدوین کرده است تا با از میان برداشتن موانع، چارچوبی فراهم کرد که همگان به واسطه آن قادر به تجارت در این عرصه باشند.
چه نیازی به سیستم طبقه بندی بین المللی چوب وجود دارد؟
به بیان ارول کاراکابیلی، رئیس کمیته فنی 165، "یکی از چالش های این صنعت وجود صدها، اگر نگوییم هزاران، نامگذاری متفاوت است، که هر یک ویژگی های مهندسی منحصر به فردی دارد، بنابراین انتخاب مناسب ترین گزینه برای یک پروژه ساخت و ساز کار آسانی نیست. برای حل این معضل، اروپا سیستم طبقه بندی ارائه کرده است که به موجب آن تمام ترکیبات چوب بر حسب گونه و درجه باید در 10 طبقه قرار گیرند. اما به هر حال، سیستم اروپایی مورد پذیرش صنعت آمریکای شمالی نیست. اما پس از سال ها تلاش و مذاکره، کمیته موفق شده است تا چارچوبی بین المللی در این عرصه ارائه دهد که مورد پذیرش همه باشد."
استانداردهایی که تا کنون در حوزه صنعت چوب تدوین شده اند به قرار زیر هستند:
- ISO 9709، الوار سازه ای – درجه بندی قدرت دیداری – اصول کلی
- ISO 12122-1، ساختار الوار – تعیین مقادیر مشخصه – قسمت 1: الزامات کلی
- ISO 12122-2، ساختار الوار – تعیین مقادیر مشخصه – قسمت 2: چوب صون
- ISO 13912، الوار سازه ای – درجه بندی قدرت ماشین – اصول کلی
- ISO 13910، ساختار الوار – روش آزمون برای ویژگی های سازه ای
- ISO 16598، ساختار الوار – طبقه بندی سازه ای برای چوب صون
- ISO 18100، ساختار الوار – الزامات تولید
منبع: ایزو
مترجم: مریم صالحی