1- هر خودرو از هزاران قطعه و چندین سیستم تشکیل شده که دارای استانداردهای کارخانه ای جداگانه است و سازمان ملی استاندارد ایران صرفاً بر اساس مصوبات شورای عالی استاندارد مجاز به کنترل الزاماتی است که مشمول استانداردهای اجباری شده است و در سایر زمینه ها اعلام نظر کیفی نمی کند .
2- استانداردهای اعمال شده بر روی انواع خودرو برگرفته از استانداردهای روز اتحادیه اروپا هستند .تعداد این استانداردها که در ایران تحت کنترل قرار دارد جمعاً 55 استاندارد و در اروپا 63 استاندارد می باشد . علاوه بر این 55 استاندارد ، الزاماتی داخلی مکمل استانداردهای اجباری، اعلام شده که از جمله آنها استاندارد هدایت پذیری با مرجع سازمان بین المللی استاندارد (ISO) .
الزام به نصب دو کیسه ایمنی هوا برای خودروهای سواری ،الزام به نصب ترمز ABS برای کلیه خودرو ها و الزام به نصب کپسول آتش نشانی ، که در استانداردها و قوانین اتحادیه اروپا اجباری نمی باشد .
هر کدام از مجموعه استانداردهای اجباری دامنه شمول مشخصی دارند مثلاً استانداردهای برخورد از روبرو و هدایت پذیری مختص خودروهای سواری می باشد این تقسیم بندی در متن استانداردهای اروپایی دیده شده و در اروپا هم الزامی برای آزمون برخورد از روبروی اتوبوسها وجود ندارد .
از مجموعه 51 استاندارد اجباری ایمنی عملکردی برای خودروها فقط 32 استاندارد مشمول این نوع اتوبوسهای بین شهری می شود و بقیه استانداردها در این نوع اتوبوسها کاربرد ندارد .
3- برای اتوبوسها دو استاندارد نحوه اشتعال پذیری مواد داخلی و خروجی اضطراری وجود دارد که هدف آن بررسی نحوه خروج مسافران در شرایط اضطراری ( از جمله آتش سوزی)
می باشد و این بدان معنا است که آنچه برای استاندارد از درجه اهمیت برخوردار است نرخ سوختن می باشد تا مسافر فرصت کافی برای ترک اتوبوس داشته باشند همچنین در هر اتوبوس خروجی های اضطراری پیش بینی شده است تا باعث هجوم مسافران به یک خروجی و مسدود شدن میسر نشود . حال اگر به هر دلیل این دو استاندارد مختل شوند نباید انتظار عملکرد مثبت از آن داشت . یک برآورد و تحقیق ساده نشان می دهد که عمده مالکین اتوبوس اقدام به تعویض بسیاری از مواد داخلی اتوبوس از جمله روکش صندلی ، کفپوش ، پرده و.... می نمایند که این خود در افزایش سرعت اشتعال موثر است همچنین خروجی های اضطراری اتوبوسها معمولاً بدلایل مختلف از جمله احتمال سرقت قفل می شود و کلیدهای اضطراری داخل و خارج اتوبوس مسدود می شود، ایجاد قفل فیزیکی برروی در های عقب و برداشتن چکش های نصب شده مخصوص شکستن شیشه های جانبی و..... از جمله اقدامات رانندگان می باشد .
لذا اتوبوس تولید و تحویل شده طبق استاندارد تولید و عرضه شده اما با توجه به عدم کنترل لازم در هنگام تردد منجر به تبدیل شدن به یک اتوبوس غیر استاندارد و پرمخاطره می شود .
4- برخی از مالکان اقدام به تغییرات غیر اصولی در بعضی از سیستمهای خودرو یا افزودن سیستمهای الکتریکی جدید ، افزودن باک اضافه ، یخچال و.... می نمایند که هر یک از این تغییرات باعث خروج خودرو از شرایط استاندارد می شود . لازم به ذکر است کلیه اتوبوسها دارای سیستم محدود کننده سرعت می باشند که طبق توافق با پلیس راهور حداکثر سرعت در شرکت سازنده بر روی 110 کیلومتر تنظیم می شود اما شواهد موجود مؤید دستکاری مالکان اتوبوس در این سیستم به منظور فراهم شدن امکان افزایش سرعت می باشد .
5- طبق ماده 54 بخش اول فصل پنجم آئین نامه راهنمایی و رانندگی " اشخاص حق ندارند وسیله نقلیه ای را که لوازم و تجهیزات یاد شده در مقررات و روش اجرایی تائید نوع وسایل نقلیه موتوری و تریلرهای آنها ، موضوع استاندارد ملی ایران و این فصل را نداشته یا دارای لوازم و تجهیزات مخالف آن باشد ، در راه های عمومی برانند و یا این گونه وسایل نقلیه را برای رانندگی در اختیار دیگری بگذارند و مطابق ماده 83 همین فصل می گوید ." نصب مخزن ( باک ) اضافی و یا غیر استاندارد برای مصرف سوخت وسایل نقلیه عمومی باربری و مسافر بری ممنوع است . و براساس ماده 189 فصل دهم استفاده از لاستیک های فرسوده و غیر استاندارد در وسایل نقلیه ممنوع است ".
6- وسایل نقلیه عمومی در چرخه مصرف نیز باید تحت کنترل پیوسته قرار گیرند تا هم از دست کاری افراد نا وارد جلوگیری شود هم با جلوگیری از نصب تجهیزات اضافی جان سرنشینان به خطر نیفتد .

                                                                         
                                                                                                     دفتر روابط عمومی و ارتباطات بین الملل