ایالت نیو ساوت ولز استرالیا از شوراهای محلی، مدارس و سایر مدیران اماکن عمومی درخواست کرد تا از مطابقت تجهیزات جدید، بهبود یافته و تعمیر شده در زمین‌های بازی، با استانداردهای ایمنی کلاس جهانی استرالیا برای محافظت از 4.7 میلیون کودک زیر 14 سال اطمینان حاصل کنند.
حوادث عامل اصلی مرگ کودکان زیر 16 سال در استرالیا هستند. بر اساس مطالعات دانشگاه سیدنی، احتمال بستری کودکان در بیمارستان به دلیل آسیب دیدگی در خانه 24.5 درصد، در اثر فعالیت های ورزشی 19 درصد و در زمین بازی به 8 درصد کاهش می‌یابد.
به گفته آدریان اوکانل، مدیرعامل استاندارد استرالیا، «در نگاه اول، اجرای استانداردهای ایمنی در ساخت، بهسازی و نگهداری تجهیزات زمین بازی در مدارس، بوستان‌های عمومی و مراکز نگهداری از کودکان ممکن است بدیهی به نظر آید، با این وجود، استانداردهای ملی که زمین‌های بازی را پوشش می‌دهند، تشویقی هستند، بنابراین از شوراهای محلی، مدارس و مدیران سایر فضای عمومی درخواست می‌شود که از گنجانده شدن این استانداردها در همه مناقصه‌ها و قراردادهای مربوط به زمین‌های بازی اطمینان حاصل کنند.»
بسیاری از افراد ممکن است از این که استانداردهای ملی زمین‌های بازی بر پایه پژوهش‌های علمی دقیق هستند، بی اطلاع باشند. برای کمک به سیر تکاملی طبیعی در توانایی کودک برای غلبه بر چالش‌ها، زمین‌های بازی باید سطح قابل قبولی از خطر را داشته باشند. فرصت بازی، موجب رشد هوشیاری کودکان شده و آنها را برای زندگی آینده آماده می‌کند. مخاطره جویی یک ویژگی اساسی در قوانین بازی و همه محیط‌هایی است که کودکان وقت خود را برای بازی صرف می‌کنند. هدف بازی باید حفظ تعادل بین نیاز به خطر و حفظ امنیت کودکان در برابر آسیب‌های جدی باشد.
استاندارد AS4685 استرالیا درباره زمین‌های بازی شامل بخش‌هایی به این شرح است:
- محوطه و موقعیت مکانی
- تعمیر و نگهداری و روال بازرسی
- تجهیزات و مواد تشکیل دهنده آنها
- طراحی تجهیزات و زمین‌بازی به عنوان یک مجموعه
- واکنش به حادثه
این استاندارد توسط AS4422 پشتیبانی می‌شود که به سقوط نرم اختصاص دارد.
استاندارد استرالیا همچنین تصریح می‌کند که در هنگام ایجاد زمین‌بازی، طراح باید هدف فضای بازی، سن و توانایی‌های احتمالی کاربران، سطح احتمالی نظارت و تعداد بالقوه کاربران در زمان مشخص را مد نظر قرار دهد.
گاهی اوقات، نقص‌های طراحی کوچکی یافت می‌شود که معمولا هنگام ممیزی پیش از بازگشایی اصلاح می‌شوند. رایج‌ترین مسئله در زمین‌بازی، فرسودگی است، به ویژه در مناطق ساحلی که در آن خوردگی می‌تواند مشکل قابل توجهی ایجاد کند.
به طور خلاصه، استاندارد استرالیا چهار نکته زیر را برای ساخت یا ارتقاء زمین‌های بازی ارائه کرده است:
به کارگیری کارشناسان: هرچند صرفه جویی و انجام بخشی از کارها توسط نیروی غیر متخصص ممکن است وسوسه‌انگیز باشد، اما فقط کارشناسان مجاز در زمینه ساخت و نگهداری زمین بازی، علم استانداردهای ایمنی شامل محوطه، تجهیزات، سقوط نرم و موارد دیگر را درک می‌کنند. علاوه بر این، دانش آنها کمک می‌کند تا زمین بازی دارای خطرات قابل قبولی در جهت کمک به رشد کودک باشد.
قراردادهای حقوقی: رعایت استانداردهای ملی زمین‌های بازی داوطلبانه است. بنابراین ضروری است که هر سازمانی برای ساخت یا ارتقاء زمین بازی خود برنامه ریزی کرده و بر استانداردهای ملی به عنوان بخشی از هر مناقصه و قرارداد تاکید کند.
تطابق با هدف: کارشناسانی که به استانداردهای ملی زمین‌های بازی پای بند هستند، درک می‌کنند که طراحی زمین بازی باید هدف فضای بازی، سن و توانایی‌های بالقوه کاربران، سطح احتمالی نظارت و تعداد بالقوه کاربران در هر زمان مشخص را مد نظر قرار دهد.
ساخت و ساز: هنگام ایجاد یک زمین بازی جدید، فرسودگی ناشی از شرایط محیطی باید در نظر گرفته شود. به عنوان نمونه، در مناطق ساحلی که در معرض میزان بالایی از نمک قرار دارند، می‌توان از آلومینیوم و فولاد ضد زنگ به جای فولاد گالوانیزه استاندارد استفاده کرد.
منبع: وبسایت استاندارد استرالیا
مترجم: آزاده علائی طالقانی، دفتر تخصصی ارتباطات بین الملل